Меѓународен тим на стручњаци објавил студија за првиот потполн геном на големите бели ајкули. Прирачникот за начинот на кој е формиран овој предатор, кои постои најмалку 16 милиони години, покажува дека еволуцијата кај нив „фино ги подесила“ гените кои можат да ги поправат штетните мутации. А до штетни мутации доаѓа со годините, кога клетките се делат, изложени се на карциногени материи од околината и доведуваат до рак и други болести кај луѓето.
„Нестабилноста на геномот е мошне важно прашање за сериозните човекови болести“, вели Махмуд Шиви, еден од авторите на студијата и директор на Центарот за истражување ајкули и спасување на морето на тој американски универзитет.
Геномот на големата бела ајкула има својства кои го поттикнуваат згрутчувањето на крвта, а основниот дел на зараснување на раните може да помогне во објаснувањето на супериорните способности да се опорави од нападите.
„Уште постојат работи кои треба да се научат од овие чуда на еволуцијата. Вклучувајќи ги и информациите кои потенцијално ќе бидат корисни за борбата против ракот и да се подобрат третманите за зараснување на раните кај луѓето, додека откриваме како тоа го прават животните“, објаснува тој.
Многубројните студии покажале дека луѓето имаат повеќе ќелии во кои може да дојде до потенцијална мутација, а која може да резултира со рак. За разлика од луѓето големите бели ајкули имаат гени кои помагаат да се ублажи нивниот ризик од рак.
Почетните наоди од геномот на големата бела ајкула, кои е за 50 отсто поголем од човековиот генетски код, се објавени во магазинот „Proceedings of the National Academy of Science“ (PNAS). Слично е и кај најголемата риба во светот – китот ајкула.
