Најголемиот дел од научните и клинички податоци што е однесуваат на аералергените и атопискиот дерматитис се асоцирани со алеријата на домашна прав. Сензитивноста на домашен прав прв пат е испитувана кај пациенти со астма. Брзо следувале извештаи за подобрување на атопискиот дерматитис кога пациентите биле сместени во простории каде што нема прав и влошување на симптомите веднаш откако повторно биле изложени на прав. Биле изведени голем број студии со цел да се испита поврзаноста на антигените од домашната прав со атописката болест. Тие, а и други, укажале дека пациентите со атописки дерматитис (АД) во голем процент имаат позитивни prick и patch-кожни тестови на домашната прав.
Неодамнешните епидемиолошки студии утврдиле дека во домовите на пациентите со средно тежок и тежок АД има поголема концентрација на домашна прав отколку во домовите на контролната група испитаници.
Исто така, пациентите со АД имале покачено ниво на специфични антитела против домашна прав во серумот и покачена базофилна сензитивност, наспроти контролната група испитаници. Неколку групи истражувачи докажале дека постои зголемен лимфоцитен одговор и продукција на специфичен цитокински профил кај пациентите со АД и алергијата на домашен прав. Најдобриот клинички доказ за улогата на алергијата на домашна прав во настанувањето на АД можеби доаѓа од исказите на пациентите кои покажуваат видливо подобрување на кожните промени кога живеат во средина без прав, а добиваат релапс на болеста по враѓањето во средина со домашна прав.
Два други аероалергени, исто така, имаат улога во патогенезата на АД, алергените од животнски влакна и од лебарки. Двете групи алергени се изучувани во смисла на нивната поврзаност со астмата и алергискиот ринитис, додека, пак, во литературата постојат оскудни информации кои се однесуваат за АД.
Кај атописките болести коишто се причинети од животински влакна, најдобро се испитани влакната од мачки и од кучиња.
Алергијата може да се манифестира многу сериозно, особено кај оние со астма. Алергените од лебарки играат важна улога во настанувањето на атопичната болест, особено во ендемските области и клими. Во студија со атопични деца, голем број од нив имале позитивен pricl и интрадермален тест на животнски влакна и лебарки, што укажува на можна поврзаност на овие алетгени со атописката болест. Сепак, потребни се дополнителни истражувања за да се дефинира улогата на алергените од животински влакна и лебарки кај АД. (Продолжува)
