„Со својот начин на живот си направивме одредени болести. Колку за пример, тоа се воспалителните болести на цревата како Кроновата болест и улцерозниот колитис… Тоа се болести кои се појавуваат затоа што станавме премногу чисти. Додека имавме глисти, чести инфекции, додека бевме валкани дотаму што имавме природни стимулатори на нашиот имун систем, тогаш бевме здрави“, вели проф. д-р Бранимир Несторовиќ, началник на пулмологија на Универзитетската детска клиника во Тиршова во Белград.
„Но тогаш почнавме да се миеме, да се тушираме со сапуни. Полудувам кога ќе ги видам оние антибактериски сапуни. Тие сапуни се апсолутна будалаштина. Велат, убиваат 99 отсто од бактериите. Што ги убива? Најголемиот број бактерии во светот воопшто не се заинтересирани за нас. Видете, имаме 440 000 до сега познати видови бактерии. Од нив само некои се интересираат за нас. Затоа што ние сме безначајни. Во вкупната биомаса на Земјата ние сме безначајни. Самите на себе си изгледаме важни, но бактериите се бават со некои други работи. Ние ним не сме им интересни и тоа е добро. Нас не напаѓа само мал број бактерии, вели проф. д-р Несторовиќ.
Тој вели и дека луѓето кога станаа чисти, имунолошкиот одговор, кога се тие бактерии во прашање, остана зачуван, но сега нема стимуланси, нема антигени.
„И тој сега се врти кон сопствените ќелии, на пример, ќелиите на цревата или мускулите. Тоа е таканаречената молекуларна мимикрија. И ние знаеме дека таа теорија е точна затоа што, на пример, пациентите со Кронова болест кога ќе добијат глисти нивната здравствена состојба се поправа. Суштински, тоа се болести кои ние самите сме ги направиле. Секоја тура антибиотици е многу ако не е потребна. Ако вие лекувате некоја специфична инфекција, се разбира, дека спасуваат живот. Но денес антибиотиците се земаат на принципот – ајде да ги земам, зошто да не. Тие ги уништуваат бактериите, но сличноста на нашите и бактериските ќелии е многу голема. Да се врува дека антибиотиците не му штетат на нашиот организам е потполно смешно. Имате 20 000 синтетизирани антибиотици, а се користат стотина затоа што сите останати се смртоносни за нас“, вели Несторовиќ и додава: „Антибиотиците ништо не лекуваат. Јас кога го кажувам тоа моште студенти и специјализанти ме гледаат бело. Ако немате бели крвни зрнца вие ќе умрете… На пациентите кои немаат леукоцити можете да им дадете каков било антибиотик пациентите ќе умрат. Антибиотиците само ги смируваат бактериите, тие го забавуваат нивното размножување. Без нашиот имунолошки систем нема ништо. Вие кога по четврти или петти пат земате антибиотици тогаш доаѓа до пореметување на белите крвни зрнца. Антибиотиците се нужно зло.“
Несторовиќ уште истакнува дека имаме куп природни антибиотици, но слабо ги користиме.
„Лукот, на пример… Алицинот од лукот е еден од најсилните антибиотици кои ги имаме. Прополисот е одлична работра која во себе содржи 64 природни антибиотици и нема бактерии кои се резистентни на тоа. Антибиотиците треба да ги користиме за она за што се наменети, а тоа се бактериските инфекции. Во педијатријата тоа се од 2 до 4 отсто од инфекциите, се останато се вируси. Респираторните инфекции се болести кои поминуваат сами од себе лекувани или нелекувани. Повеќето лекари и пациенти мислат дека ако се земе антибиотик, ќе се спречат компликациите. Е тоа не е точно. Би било супер – имате настинка, земате антибиотик и не добивате воспаление на белите дробови. Никој тогаш не би имал воспаление на белите дробови, но тоа не оди така. Постои само една болест каде превентивно вреди да се даваат антибиотици, а тоа е грипот. Тука може да се даде антибиотик затоа што тогаш за 25 отсто се намалува шансата за добивање воспаление на белите дробови“, вели проф. д-р Несторовиќ.
Тој напоменува дека разбира оти родителите сакаат детето што поскоро треба да им оздраве, за да не дојде до компликации.
„И лекарите ги плашат на принципот ако не земеш ќе се случи ова или она. Интересно е испитувањето направено во Хрватска меѓу лекарите, а на прашањето зошто сте препишале антибиотик првиот одговор бил: ’Ако не препишам јас, ќе препише колегата и ќе ме озборува.’ Следниот одговор бил: ’Оваа мајка е многу загрижена, ќе има компликации ако не препишам.’ И двете причини не се медицински. Сите зачински билки се антибиотици. Ориганото го користиме кај тешките пациенти со воспалителни болести на белите дробови затоа што ги убива бактериите. Зачинските билки луѓето почнале да ги користат затоа што немале и фрижидери и забележале дека со помош на зачинските билки месото подолго се одржува. Црниот бибер е силен антибиотик“, вели тој и заклучува: „Нашиот главен проблем е малку движење и многу стрес. Човековиот живот е постојана борба, нема депресија затоа што таа води во болест.“
