Алопеција – кога влакната паѓаат неконтролирано

Кај еден до два проценти од пациентите болеста може да се прошири на целата коса (алопеција тоталис)  или на сите влакна на телото (алопеција универзалис).

Aлопеција ареата е често, обично бенигно хронично заболување на косата кое предизвикува опаѓање на влакната од одредени делови на телото, најчесто косата. Кај еден до два проценти од пациентите болеста може да се прошири на целата коса (алопеција тоталис)  или на сите влакна на телото (алопеција универзалис). Иако е бенигна состојба и најголем број од пациентите се асимптоматични, може да предизвика емоционален и психосоцијален стрес. Преваленцијата во популацијата е 0,1-0,2 %. Може да се јави на која било возраст од раѓање до доцните декади од животот. Врвот на појавување е на возраст од 15-29 години.

Дури 44 % од лицата со алопеција имаат првична појава на губење на коса на возраст помала од 20 години.

Точната патофизиологија на алопеција ареата останува непозната. Најшироко прифатената хипотеза е дека ареата е автоимуна состојба со медијација на Т -лимфоцитите која има најголема веројатност да се појави кај генетски предиспонирани лица. Огромна студија покажала висока преваленца на автоимуни пореметувања и други коморбидни состојби кај пациенти со алопеција ареата. Резултатите покажуваат дека кај лица со алопеција се јавуваат тироидни заболувања, дијабетес, воспалителни состојби на дигестивен систем, системски лупус еритематозус, ревматоиден артрит и псоријаза. Други болести поврзани со примарната состојба се атопија (алергичен ринит, астма и/или егзем) –контактен дерматит, ментално здравствени проблеми (депресија и анксиозност) – хиперлипидемија, хипертензија, гастроезофагеален рефлукс. Преципитирачки фактори кои придонесуваат за појава на ареата се сретнуваат кај 15 % од пациентите. Големи животни настани, фебрилни состојби, лекови, бременост, траума и многу други настани се набројуваат, но никаков јасен заклучок не може да биде донесен. И покрај овие наоди, најголем број од пациентите со ареата не укажуваат на тригер фактори кој се јавува пред епизодите на губење на косата.

Aлопеција ареата е најчесто асимптоматска, но некои пациенти (14 %) доживуваат чувство на печење или чешање на афектираната зона. Состојбата е најчесто локализирана кога прв пат се појавува, и кај дури 80 % од случаите се јавува само едно циркумскриптно поле на опадната коса.

Нема корелација меѓу бројот на полиња при правилното појавување и сериозноста и степенот на натамошното опаѓање. Ареата се јавува најчесто на скалпот, а потоа на брадата кај мажи, па веѓи. Карактеристична е појава на мазни, благо еритематозни (боја на праска) или нормално обоени алопетични полиња. Присуство на влакна во форма на извичник е патогномоничен знак, но не се среќава секогаш. Најчестата презентација на алопеција ареата е појава на едно или повеќе кружни или овални зони без влакна. Со губењето на косата не се асоцирани никакви епидермални промени.