Тумор маркерите се дијагностичка метода која најчесто се работи од крвта, и иако најчесто ги поврзуваме со туморите, тие сами за себе никако не се сигурни за таква дијагноза. Нивното ниво во телото варира, и многу откриваат и помагаат при изборот на лекување, следење на ефектот на терапијата, предвидувањето за враќање на болеста…
Тумор маркерите се одамна познати, од 1846 година, кога англискиот хемичар и лекар Хенри Бенс Џонс воочил лесни ланци на имуноглобулин во урината на пациент со малигнен меланом.
Дури со равојот на имнохемијата, монгу подоцна, тумор маркерите се воведуваат во праксата. На пример, 1965 година била изолирана молекува на гликопротеин од примерок кај пациент со колоректален карцином, наречена CEA.
Со Нобелова награда за откритие, во 1960 година наградена е методата за имунохемиско одредување, а во 1975 година за одредување на моноклонално антитело, чие одредување, ги прави значајно поедноставни и побрзи.
Во 1980 година, откриен е PSA, еден од најважните тумор маркери на денешницата, кој од страна на FDA за следење и анализирање е одобрен шест година подоцна, а за поставување на дијагнозата на карцином на простатата, е ставен во употреба во 1994 година.
Поголемиот процент на тумор маркерите се прават во дијагностички лаборатории.
