Историја на силиконските импланти

Се почнало во април 1962 година кога Тими Џин Линдзи, мајка на 6 деца легнала на операциона маса во болницата Џеферсон Дејвис во Хјустон, Тексас.

Од првото вградување на силиконски импланти во гради до денес се поминати 56 години. Станува збор за втората по ред најпопуларна естетска операција во светот, која годишно се одлучуваат да ја направат 1,5 милиони жени во светот.

Се почнало во април 1962 година кога Тими Џин Линдзи, мајка на 6 деца легнала на операциона маса во болницата Џеферсон Дејвис во Хјустон, Тексас. Во наредните два часа лекарите и вградиле силикони во градите и го зголемиле нивниот обем од корпа Б на корпа Ц. Со тоа оваа операција влегла во самата историја на естетската хирургија бидејќи била прва од ваков вид.

„Сметам дека на крајот испаднаа еднотавно совршени. Беа меки и на допир идентични со вистински гради„ изјавила Линдзи, која денес има 85 години.

Тими Џин Линдзи, мајка на 6 деца е првата жена на која доброволно и биле вградени силикони

Иако самата операција ја подигнала нејзината самодоверба и уживала во резултатите, таа всушност никогаш не планирала зголемување на градите. Таа првично отишла во болница за да од градите отстрани тетоважа и дури таму, во болницата докторите ја прашале дали доброволно би прифатила да ги зголеми градите,а бидејќи станувало збор за прва операција од вакот вид, докторите биле приморани да бараат доброволци.

Хирурзите кои ја извеле операцијата биле двајца амбициозни пионери Френк Героу и Томас Конин. Всушност, Геоу е тој кој прв дошол на идеа за нов вид на импланти во градите кои биле од силикон. Постојат разни приказни во врска со тоа како дошол до идеа за силиконски импланти, а едната од нив е дека тоа се случило кога докторот стиснал кеса за крв која се користи за инфузија и прокоментирал дека тоа го потсеќа на форма и мекост на женските гради. Тоа било клучен момент кога тој размислувал кој материјал може да биде така мек и еластичен, и набрзо се сетил на силкон.

Прв експеримент со силикон е направен на куче по име Есмералда. Тој експеримент се смета за успешен, бидејќи по направената интервенција се заклучило дека силиконот е безопасен, како и водата. Кратко после ова тимот на двајцата лекари почнал потрага по жени кои би сакале да учествуваат во овој пионерски потфат.

Со текот на годините процесот за вградување на силикони напредувал со неверојатна брзина. Денес постои и 3Д презентација на резултати, ккао и силикони кои во целост се отпорни на пукање. Денес на пазарот има неколку стотици форми и величини на силикони за вградување. Според медицинската документација, на почетокот постоеле само три форми – мала, средна и голема големина на силикони, додека денес постојат над 450 форми и големини.

Првите обиди за зголемување на гради почнале кон крајот на 19. век кога докторите почнале да вбризгуваат парафин, но многу брзо се откажале, бидејќи тој се разлевал и на останатите делови од телото. Во 30-тите години на минатиот век лекарите се обиделе, масни наслаги кои се отстранувале од други делови од телото да ги вградат во градите но, тоа не дало добри резултати. Од друга страна, во педесттите години некои стручњаци се обиделе градите да ги зголемат со сунѓери, рскавица, па дури и со стаклени топки, но ништо не дало резултат како силиконот. Во меѓувреме, за зголемување на градите почнале и обиди тоа да се направи со неоперативни методи,како вакумски пумпи, креми и лосиони, но сето тоа давало слаби резултати во однос на вградените силикони.

Ширум светот зголемувањето на гради е втора најпопуларна естетска операција, веднаш зад липосукцијата, која и натаму го држи првото место.