Прв од тие параметри, како што објаснуваат германскиот инфектолог Кристоф Спинер, вирологор Фридман Вебер и аналитичарката Катарина Шулер, се однесува на зачестеноста на нови инфекции во последните седум дена на 1000 жители. Имено, апсолутниот број на инфекции треба да се стави во однос според бројот на жители на некој град или општина, бидејќи во спротивно тој нема голема смисла, а тој број се пресметува така што вкупниот број на новозразени во изминатите седум дена се дели со бројот на жители, а потоа резултат се множи со 100 илјади.
Втор параметар е бројот на репродукција, односно Р-вредноста. Станува збор за еден од клучните параметри за проценка на брзината ширење на вирусот и тој покажува колку заразеното лице во просек заразува други лица. Ако репродукцискиот број е поголем од 1, тогаш секој заразен инфицира повеќе од една личност, што значи дека вирусот се шири. Во спротивно, пандемијата се намалува.
Трет параметар претставува бројот на непријавени и неоткриени инфекции, што значи дека околу нас постојат луѓе кои се заразени со коронавирусот, но за тоа не се свесни и тие не се споменуваат во здравствените евидениции. Иако стручњаците веруваат дека такви лица, поради се поопсежните тестирања, има се помалку, се претпоставува дека бројот на непријавени случаи во Германија е околу 3, што значи дека заразени може да има три пати повеќе од официјалните бројки, додека на почетокот на пандемијата тој број изнесувал дури 10.
Четврти показател е бројот на позитивни во однос на бројот на тестирани. Со зголемување на бојот на тестирања се зголемува и бројот на откриени зарази. Но, германските стручњаци предупредуваат дека процентот на позитивни во однос на тестираните, покажува дека не се зголемува само бројот на тестови, туку и на уделот на позитивни тестови, односно дека порастот на бројот на позитивни не го одразува само зголемениот број на тестирани. Со други зборови, се зголемува бројот на инфицирани, што не може да се препише само на поголемиот број на направени тестови. Ако стапката на позитивни е помала од пет проценти, тоа значи дека пандемијата е под контрола.
Во Германија таа стапка е 1,64, во Холандија е речиси 14 проценти, а во земјава веќе подолго време е над 10 проценти.
Петтиот параметар зборува за пополнетоста на одделите за интензивна нега. Треба да се земе предвид колку кревети за интензивна нега во моментот се достапни/слободни и колку се зафатени. И секако, колку е понизок тој број, тоа подобро, бидејќи тоа сведочи за ниската оптовареност на здравствениот систем.
Шестти показател т.н. фактор на дисперзија, односно К-вредноста, кој покажува колку заразени се одговорни за ширење на инфекцијата. За разлика од Р-вредноста, која покажува колку едно лице просечно заразува други лица, К-факторот открива образец по кој се шири вирусот. Ако К-факторот е еден или повеќе, тоа значи дека вирусот се шири рамномерно, а ако е понизок од еден, тоа значи дека болеста се шири во кластери, односно дека инфекцијата е последица на мал број заразени лица. Во овој момент се уште не е јасно колкав е всушност факторот на дисперзија во оваа пандемија. Една неодамнешна студија зборува дека тој би можел да биде само 0,1 процент, што значи дека само 10 проценти од заразените се одговорни за 80 проценти од инфекциите, а тоа ги потврдува тезите за “суперширители“, кои се одговорни за ширење на заразата.
На овие показатели, за да ја сфатиме спидемиолошката ситуација, треба секако да се додаде и дневниот број на лица на респиратори во однос на вкупниот број на расположливи респиратори, што исто така сведочи за оптовареноста на здравствениот систем, но и дневниот број на починати од КОВИД-19, кој пак зборува за сериозноста и опасноста од пандемијата.
