РИЗИК ОД АВТОИМУНИ БОЛЕСТИ ПО ПРЕЛЕЖУВАЊЕ И НА ЛЕСНА ФОРМА НА БОЛЕСТА: КОВИД-19 кај опоравените лица може да поттикне создавање автоантитела кои по грешка ги напаѓаат сопствените органи и ткива

Со месеци по опоравувањето од инфекцијата со вирусот SARS-CoV-2, опоравените лица може да имаат зголемени нивоа на антитела кои по грешка може да ги напаѓаат сопствените органи и ткива, дури и кога се работи за пациенти кои имале благи симптоми или кои воопшто и не ги имале, покажа ново американско истражување.

Научниците од Институтот Cedars-Sinai во Лос Анџелес утврдиле дека инфекцијата со вирусот што предизвикува КОВИД-19 може да поттикне имунолошки одговор кој трае и по почетната инфекција и опоравувањето на пацинетите, дури и ако немале тешка форма на болеста. Резултатите од истражувањето се објавени во стручното списание Journal of Translational Medicine.

Кога некој ќе се зарази со вирус или други патоген, органзимот ослободува протеини кои се нарекуваат антитела, а тие се тука за да откријат туѓи супстанци кои ќе ги спречат да ги напдат клетките на организмот, но во некои случаи во организмот се произведуваат автоантитела кои со тек на времето може да ги нападнат сопствените органи и ткива.

Истражувачите од Институтот Cedars-Sinai утврдиле дека лицата кои прележале инфекција со вирусот SARS-CoV-2 имаат широк распон на автоантитела и до шест месеци откако целосно оздравеле и се опоравиле.

И пред оваа студија научниците знаеа дека тешките случаи на КОВИД-19 може во толкава мера да го оптоварат имуниот систем да почнат да се создаваат т.н. автоантитела, но ова е прво истражување кое не укажува само на присутност на покачени автоантитела по благи или асимптоматски инфекции, туку и за нивната постојаност со тек на времето.

Автоантителата се противтела кои организмот ги создава на сопствените антигени. Во принцип, имуниот систем разликува туѓи антигени од сопствените делува само на туѓите.

Но, понекогаш имунолшката рекација развива и против сопствени антигени (автоимунизација), при што може да се појават различни автоимуни болести (на пример: системски еритемски лупус, ревматоиден артритис, мијастенија гравис).

“Овие сознанија ни помагаат да објасниме што КОВИД-19 ја прави така единствена болест“, вели д-р Џастина Ферт-Бобер, научник на Одделот за кардиологија при Институтот Cedars-Sinai и коавтор на студијата.

Во студијата учествувале 177 здравствени работници со потврдени докази за прележана инфекција со КОВИД-19, кои од оваа болест се опоравиле пред достапноста на вакцини. Научниците ги споредиле нивните примероци крв со примероци земени од здрави лица пред пандемијата. Се покажало дека сите учесници во студијата со потврдена инфекција со SARS-CoV-2 имале трајни автоантитела, вклучувајќи и такви кои можат да предизвикаат хронични воспаленија и повреди на зглобовите, кожата и нервниот систем (лупус, ревматоиден артритис).

“Некои од автоантителата што ги откривме се поврзани со автоимуни болести кои обично почесто ги погаѓаат жените отколку мажите, но во оваа студија мажите имаа поголем број покачени автоантиела од жените. Од една страна овие резултати се парадоксални со оглед на тоа дека автоимуните состојби обично се почести кај жените. Но, истовремено тоа е до некаде и очекувано со оглед на тоа дека знаме дека мажите се почувствителни на најтешките форми на КОВИД-19“,  објаснува д-р Ферт-Бобер.

“Во вообичаени околности меѓу испитаниците не би очекувале така разнолика формација на покачени автоантитела кои кај некои остануваат покачени дури до шест месеци по целосното клиничко опоравување“, вели научничката Сузан Ченг.

“Се уште не знаеме колку долго, и по шест месеци, антителата ќе останат покачени и/или ќе резултираат со било какви поголеми клинички симптоми. Важно е да се следи развојот на состојбата кај поединецот“.

Д-р Ченг и нејзините колеги истражуваат дали покачените автоантитела се поврзани со симптомите од кои страдаат лицата со долготраен КОВИД-19 и планираат да ги проучат и нивоата на автоантитела по зараза со поновите варијанти на вирусот.