Неправилното третирање или нелекувањето на вагиналните инфекции може да доведе до несакани последици кај жената, како стерилитет, воспаление на карличните органи, спонтан абортус и предвремено породување кај бремена жена, како и системски пореметувања. Се јавуваат при намален системски имунитет, при сексуално преносливи болести и честа промена на сексуален партнер, недоволна хигиена, неправилна исхрана, носење тесна облека, како и при долготрајно користење антибиотски лекови.
Слузницата на вагината во нормални услови е обложена со сапрофитни бактерии, од родот на Lactobacillus кои гликогенот го претвораат во млечна киселина и ја закиселуваат средината во вагината до Ph4, со што не се дозволува развој и намножување на патогените бактерии и габички. Секое пореметување на киселоста во вагината ќе доведе до пореметување на нормалната вагинална флора, намножување на патогените бактерии и габички и настанување на вагинална инфекција.
Најчести инфективни причинители на вагиналните инфекции се габични инфекции, најчесто од родот кандида, бактериски вагинози, предизвикани од цревна аеробна и анаеробна флора, трихомонијази, интрацелуларни бактерии, вирусни инфекции, ХПВ инфекции. Поретко од гениталните инфекции се јавуваат и гонореата, сифилис, СИДА, хепатит Б и Ц. Сите овие инфекции спаѓаат во групата на сексуално преносливи болести и многу е значајно нивното откривање и навремен третман.
За спречување, навремено откривање и лекување на вагиналните инфекции потребни се редовни гинеколошки контроли. Некои од инфекциите се детектираат со ПАП тест, а некои со специфични микробиолошки брисеви. Согласно резултатите, матичниот гинеколог препишува соодветна терапија за жената, но некој пат и за партнерот. Редовните гинеколошки контроли, правилното сексуално однесување, хигиената, носење на памучна облека, избегнување на користење на хемиски агенси, правилната исхрана и здравите животни навики, ќе ја намалат зачестеноста и бројот на вагиналните инфекции, а со тоа и зголемениот вагинален секрет.
