Пишува: Александра Тимковска/aleksandra@panacea.mk
Вели дека линијата одржува така што постојано е физички активен и во движење. Негов издувен вентил е спортот. Ужива кога патува, сака времето да го минува во природа, покрај вода… Од проблемот со видот кој многумина би го скриле, изгради свој препознатлив имиџ…, а токму очилата се негов заштитен знак
Дел од домашната јавна сцена си долги години и твојот изглед, во однос на килограмите, линијата, е речиси непроменет, на што се должи тоа и како ти поаѓа од рака да бидеш толку константен?
Лозаноски: Претпоставувам дека тоа се должи на тоа што константно сум физички активен и во движење, но последниов период и внимавам што внесувам во мојот организам, нормално со мали отстапки.
Колку има место за спорт во твојот живот, кога е „јавна тајна“ дека фудбалот е всушност е твоја огромна љубов и да не беше пејач можеби ќе беше и успешен фудбалер?
Лозаноски: Па мислам дека не би се занимавал професионално со овој спорт, иако го симпатизирам уште од мали нозе … Секако, тоа повеќе го правам од љубов и како хоби…
Колку внимание посветуваш на исхраната и дали во твоето мени има забранети намирници?
Лозаноски: Гледам да избегнувам бел леб, благо и газирани пијалаци, тоа ми се намирниците на листата кои најмногу внимавам да не ги консумирам.
Тешко ли е да се има ред кога вие пејачите имате обратен биоритам, настапувате навечер, а токму тој начин на живот носи повеќе проблеми отколку придобивки?
Лозаноски: Гледам да го балансирам тоа, никогаш не го прескокнувам појадокот, тој ми е еден од најважните оброци, додека навечер гледам да не внесувам многу храна.
Твоите колеги знаат да кажат по некоја капка алкохол е добредојдена за да се отвори грлото, колку ја поддржуваш оваа девиза и дали воопшто си љубител на алкохолот?
Лозаноски: До одредени граници и во рамки на дозволеното, знам да се напијам по некоја чашка пиво кога имам напорен ден, но генерално никогаш не практикувам да пијам додека пеам или треба да пеам.
Освен што си познат како фантастичен вокал и твојата специфична боја и интерпретација не можат никого да остават рамнодушен, специфичен си и по својата појава – очилата се твој заштитен знак. Тебе ти појде од рака од проблемот со видот, кој многумина би го скриле, да направиш всушност свој препознатлив имиџ…
Лозаноски: Да, некако тоа е веќе мој заштитен знак и тоа луѓето го прифатија како такво… дури и јас сега не можам да се замислам без очила…
Токму со овој гест сметам дека можеш да бидеш одличен пример за тоа дека најважно од се е првенствено самиот да се прифатиш со сите доблести и мани, а потоа да направиш и сите околу тебе да те прифатат таков каков што си… Дали воопшто размислуваше во оваа насока на почетокот или едноставно така се наредија коцките?
Лозаноски: Многу млади гледам дека ја прифаќаат аномалијата со видот и не се плашат да стават на себе очила и да си оформат свој сопствен имиџ…
Честопати објавуваш фотографии од прошетки во природа или едноставно од убави пејзажи дали токму природата е твојот издувен вентил и дали имаш некое хоби во кое уживаш во моментите на релаксација?
Лозаноски: Мислам дека секој си има свој сопствен вентил и си го најдува мирот во душата, кај мене е баш спортот, зеленилото, водата, патувањата…
Постои ли некоја намирница (храна) која е твојот „грев“?
Лозаноски: Порано јадев многу благо, сега веќе тоа е сведено на минимум, искрено правам „грев“ само кога мајка ми се потрудила со одредена храна и сака да ме изненади, тогаш мора да има отстапка.
И за крај, кој е твојот рецепт за добро здравје и насмевка, а кој би го споделил со читателите на Panacea.mk?
Лозаноски: Првично секој треба да си ја пронајде својата среќа и што е тоа што го исполноува и што г прави среќен, тогаш би се намалиле и стресовите кои мислам дека се едно од поголемите зла на денешницата.
