Пишува: Катерина Шекеровска-Димовска/katerina@panacea.mk
Кулминација на бременоста е породувањето, чин кој се очекува со нетрпение, радост, возбуда, среќа, но и страв. Дел од стравувањата на идните мајки се поврзани токму со породилните болки, со неизвесноста која ја носи самото породување и мал милион прашања кои се вртат во нивната глава непосредно пред доаѓањето на свет на новороденчето. Овојпат, се обидуваме да ви ја разрешиме дилемата околу безболното породување – што всушност значи, кои се типовите на анестезија, има ли контраиндикации, последици и штети? Одговорот на овие прашања го има д-р Милчо Мицевски, специјалист по анестезиологија.
Чинот на породување за секоја жена претставува настан кој се памети целиот живот. Но често пати возбудата и очекувањето се засенети од стравот, неизвесноста и болките, кои не мора нужно да се трпат. Ќе ни објасните ли што поконкретно опфаќа безболното породување?
Д-р Мицевски: Медицината оди напред и се е во корист на пациентите, па и безболното породување, кога зборуваме за спонтано породување, е една од процедурите кои им помагаат на идните мајки да си поминат убаво за време на породувањето, да не им биде стресно и да помислат на второ, па и на трето дете!
Постојат два типа на анестезија кои се слични, а зависат од терминот кога се почнува со некоја од нив. Врзани се со времето во кое се очекува мајката да се породи. Ако има долг период кој очекуваме дека ќе биде во болки и породувањето ќе трае со часови, тогаш се оди со епидурална аналгезија, епидурално обезболување, коешто трае колку што ние сакаме. Процедурата е следна: се поставува катетерче до епидуралниот простор и преку него си тече лекот за обезболување се додека ние сакаме и ни е потребен.
При втората постапка, спинално обезболување, се боцнува еднаш, се дава лекот, трае околу 2-2,5 часа и завршува. Се темпира да се даде ако породувањето е готово, при крајот и се очекува дека во тие два часа бебето сигурно ќе излезе. Генерално ова се двете главни постапки за обезболување на породувањето.
Дали постапката на аплицирање е болна? Што може да очекуваат трудниците?
Д-р Мицевски: Боцкањето е горе-долу слично. Секогаш се боцка во ’рбетот, секогаш оди прво локален анестетик на местото на боцкање, а после доаѓаат правите игли, дали таа за епидурално обезболување кое е малку подебела и низ којашто се протнува цевчето или спиналната која е многу тенка… Како и да е, второто боцкање веќе поради локалната анестезија или не се чувствува или се чувствува минимално, така што не е ништо страшно. Всушност, целата „болка“, ајде така да ја крстиме, е кога ќе се вбризга локалниот анестетик, како една обична инјекција, толку боли целата работа.
Постојат два типа на анестезија кои се слични, а зависат од терминот кога се почнува со некоја од нив
Да се обидеме да разбиеме еден мит… Во народот постои верување дека овие аналгезии за безболно породување се ризични и може да направат штети, па кои се можните последици?
Д-р Мицевски: Ова боцкање се применува и кај оперирани на ’рбет и кај сите други пациенти. Постојат многу малку контраиндикации, односно причини кои не дозволуваат да се прават. Постојат предрасуди кај народот, но ќе напоменам дека ние со самиот процес не можеме ништо да направиме, зашто за да направиме беља треба многу да не знаеме, ништо да не знаеме. Но работата е што после се се врзува со анестезијата, па дури и доктори, наши колеги, некогаш знаат да речат- „веројатно, ти е од анестезијата“, а тоа нема никаква врска. Кај народот постои мит и затоа избегнуваме во такви случаи, кај луѓе кои се полабилни и кај кои се може да се врзе со анестезијата, па никакво објаснување нема да помогне после. Имено, за да се случи повреда, иглата треба да пропадне уште два – три сантиметри подлабоко за да дојде до структурите кадешто може да се направи беља. Стручен човек не може да направи таква грешка.
Сепак, постојат компликации, кои се полесни…
Д-р Мицевски: Има компликации во смисла на главоболки и слично, но тие не се такви за да може подоцна да се врзуваат со тоа дека „не можам нога да кренам, ме боли шест месеци…“ Може да има една недела болка исто како да се набодеш некаде на друг дел од телото, ретко може да се јават и главоболки, кои траат неколку дена, но постојат лекови, се лежи повеќе додека телото не си ја среди работата… Не се чести, но тие компликации ги има, не може да се игнорираат, но кога станува збор за некои посериозни компликации – тоа е многу ретко и во книгите е опишано многу ретко.
За да се случи повреда, иглата треба да пропадне уште два – три сантиметри подлабоко за да дојде до структурите кадешто може да се направи беља. Стручен човек не може да направи таква грешка
Безболното породување е вообичаена процедура во светот – породувањето не мора да биде стрес, туку чин кој ќе се памети целиот живот.
Д-р Мицевски: Во нашата болница имаме и настава каде на слајдови трудниците може да ја видат целата постапка, ќе им биде објаснето и ќе знаат што ги чека, бидејќи подготвен пациент е многу подобар отколку неспремен. И тој се труди да соработува, а таа соработка е потребна меѓу докторот и пациентот за да оди целата работа многу полесно и побрзо.
За крај, што би им порачале на идните мајки?
Д-р Мицевски: Компликации постојат како и секаде. И заб да изадите – може да ви се случи сешто. И овде може да се случат компликации, но оние опишани компликации кои ги има во книгите се многу ретки. Кај нас процентот е дури и подобар – ги има помалку отколку во светски стандарди, но еве да речеме, тука сме некаде, ни полоши ни подобри од светот. А дека е благопријатно за секој… Сите се задоволни, кога ќе помине убаво нема причини зошто би ги избегнувале. Освен, како што реков, во ситуации кога ние избегнуваме да боцкаме заради разно – разни причини.
