Како болната амбиција го разорува организмот

Докторите токму болната амбиција ја дефинирале како една од кобните особини, бидејќи таа го разорува духот на човекот одвнатре, особено ако е неостварлива. Психијатрите тука ќе ја уфрлат теоријата за конверзивни неурози, а социолозите ќе додадат дека преамбициозните лица по правило се нетолерантни и насилни.

Ненасилие, љубов и толеранција, сосема погрешно ги сметаме за некакви етички постулати. Не! Тоа се фундаментални барања за здравје и долговечност. Ова се зборови на иднискиот експерт по медицина Д. Синга Кишмар на симпозиумот на доктори во Осло. Но, за жал, ова предупредување се уште не се сфаќа многу сериозно.

Западната кардиологија сосема јасно дефинирала модел на идеален кандидат за смрт од инфаркт: тоа е амбициозен работник и компетативен перфекционист кој пуши, не се движи, живее под постојан стрес и по секоја цена сака да успее во животот.

Докторите токму болната амбиција ја дефинирале како една од кобните особини, бидејќи таа го разорува духот на човекот одвнатре, особено ако е неостварлива. Психијатрите тука ќе ја уфрлат теоријата за конверзивни неурози, а социолозите ќе додадат дека преамбициозните лица по правило се нетолерантни и насилни.

Студии на американски научници го потврдуваат ставот дека денес многу кобни болести (инфаркт, карцином, мозочен удар) се во директна врска со психичките трауми предизвикани од т.н. „губитнички синром„, односно прекумерни стресови заради пропаднати амбиции и очекувања.

Во многу случаи, кои завршиле кобно, исходот би бил посреќен ако лицата на време „повлекле рачна„, ги намалиле сопствените очекувања и се свртеле кон помирен живот, а особено кон поскладни односи кон околината, без натпревар, конфликт и постојано докажување. Во таа насока, според д-р Кишмар предупредувањето е сосема јасно: мирот, љубовта и толеранцијата се особини кои придонесуваат за здравјето, како духовно, така и физичко.