„Повеќето мажи мислат дека не може да им се случи рак на простатата, доколку нивниот татко или брат ја немал оваа болест“, вели д-р Оливер Сартор, уролог и професор на Универзитетот Тулан, Њу Орлеанс. Дали се загрозени само постарите мажи и кои се последиците од лекувањето – во продолжение дел од најголемите митови врзани со ракот на простатата.
МИТ: Загрозени се само повозрасни мажи
Вистина: По 50-годишна возраст, инциденцата на рак на простата драстично се зголемува. Се уште не е целосно дефинирано кога треба да започнете со редовни прегледи, но треба да разговарате со вашиот лекар за можни тестови пред вашиот 50-ти роденден. Ако некој во семејството имал рак на простата, вредностите на PSA (простата специфичен антиген) може да се направат веќе околу 40 година од животот.
МИТ: Ако мојот татко имал рак на простата, и јас ќе имам
Вистина: „Ако некој во семејството на мажот имал рак на простата, брат или татко, шансите да заболите се три пати поголеми“, тврди д-р Џон Веј, професор по урологија во Мичиген. Но, исто така, не секој кој ја има оваа болест во семејството добива рак. Единствено е важно редовно да разговарате со докторот и да правите тестови.
МИТ: Ракот на простата не е смртоносна болест
Вистина: Ракот на простатата е втора водечка причина за смрт кај мажите. На прво место е ракот на белите дробови. Општо земено, ракот на простатата обично расте бавно и многу години останува ограничен на жлездата. За тоа време, туморот создава мали или никакви симптоми и/или надворешни знаци.
Како што ракот на простата напредува во својот раст, така се зголемува можноста за негово ширење надвор од простатата во околните ткива. Понекогаш може да биде агресивен и брзо да се шири.
„Додека повеќето од мажите кои заболуваат нема да умрат, сепак постои шанса и нема да знаете кој тип на рак имате додека не ги направите сите потребни испитувања“, вели д-р Сартор.
МИТ: Лекувањето на рак на простатата секогаш значи импотенција
Вистина: Според резултатите од истражувањето за 2014 година, постои напредок во развивањето на модел кој ќе го предвиди развојот на еректилната дисфункција. Д-р Сартор верува дека овој проблем може да се спречи на разни начини, вклучувајќи ја и стручноста на хирургот кој оперира. Податоците велат дека околу 25 проценти од пациентите имаат некакви потешкотии, додека 25 проценти од нив имаат сериозни проблеми.
