Постои рецепт за среќа

Совети од познатиот руски психолог кои можат да ни го сменат животот. „Не плашете се од среќата!“ – порачува Михаил Лабковски и открива што може да му помогне на секој човек за во потполност да биде исполнет и задоволен

Најпознатиот психолог од Русија Михаил Лабковски открил рецепт за среќа.

Не плашете се од среќата

Повеќето луѓе пораснале во семејства кои практикуваат неуживање во животот и каде членовите немаат навика да зборуваат дека им е добро и дека се среќни. Неспособноста на родителите да се радуваат и смеат се пренесува и на децата, кои почнуваат да мислат дека така функционира овој свет. Друга грешка е да се мисли дека сè добро мора да се плати подоцна. Се плашиме да чувствуваме задоволство во животот и да го поврзуваме тоа со нешто лошо.

Престанете да се жалите

Што сакате кога некому му се жалите за своите проблеми? Вие сакате да се жалите, а не да ги решите проблемите. Тоа е некој култ на кукање – наш изум. Полесно е да се пати, отколку да се живее среќно. Здрава личност или ќе ја прифати ситуацијата каква што е или истата ќе ја промени. Невротична личност нема ни едното ни другото. Тоа се однесува и на физичката болест – додека психички здрава личност се лекува од болести, невротична личност ќе сака да биде болна, затоа што на тој начин ќе има причина да кука. Тоа е речиси хоби – да се измисли проблем и да се пати заради него.

Разликувајте ги реалните проблеми од измислените

Разликата меѓу здрава и невротична личност е во тоа дека првата се грижи за вистински проблеми, додека другата пати од непостоечки.

Не се обидувајте да им помагате на сите околу себе

Желбата да им помогнете на сите околу себе е предизвикана од страв, дека не можат да ве сакаат заради она што сте, па преку помошта на другите се обидувате да ја поткренете својата самодоверба. Затоа ако не ве замолиле да помогнете не ни инсистирајте, туку посветете им се на оние на кои всушност им треба вашата помош.

Не одговарајте ако не ве прашале

Кога со зборови или дела одговарате на непоставени прашања ја покажувате својата вознемиреност. Еднаш шетав со својата девојка, таа во излогот на една продавница виде некој фустан и ми рече: „Колку убав фустан.“ Кога не одговорив ништо, ми рече: „Знаев дека не си маж!“ Јас ќе и го купев фустанот да ме прашаше, но ако вие во таква ситуација веднаш трчате на каса, тогаш сте несигурна личност.

Разликувајте љубов од зависност

Луѓето нема никогаш да го напуштат она што го сакаат. На пример, пушењето. Пушев 37 години, а во последните 10 години пушев по три кутии цигари дневно. Еднаш престанав да пушам кога докторот ми рече дека сум готов. И тоа траеше 1 час и 40 минути. Престанав да пушам дури кога самиот себеси си реков дека не ги сакам цигарите, а не дека сум зависен од нив. Невротичните луѓе не можат да ги разликуваат љубовта и зависнота.

Рутината не е секогаш лоша

Јас се бавам со рутина (читам и предавам) во последните 37 години и се чувствувам прекрасно. Невротичните личности не можат да живеат намира, се плашат дека нешто нема да стигнат да направат, завршуваат по пет факултети, секогаш се вознемирени, чувствуваат непријатност ако не прават ништо.

Менувајте се себеси, а не другите

И тоа најнапред се однесува на воспитувањето деца. Не можете да ги натерате да прават нешто, ако тоа не го правите ни вие. Децата не го усвојуваат она што им го кажувате, туку она што го правите и самите кога се однесувате кон другите. Во овој случај мошне е корисен советот на стјуардесата: прво ставете си себеси маска за кислородот, а потоа на детето.

Полесно прифатете ја туѓата критика

Сетете се на ситуацијата: вие седите во автобус, влегува баба. Цел автобус луто ве гледа и вие, што е можно побрзо, станувате од вашето место. Зошто го правите тоа, кога бабата не го побарала од вас? Причината се крие во ниската самодоверба и стравот од осуда. Експериментирајте – пробајте да останете на местото, ако не сакате да станете, без оглед на тоа што зборуваат луѓето околу вас, не реагирајте никако. Со текот на времето ќе сфатите дека туѓата оценка може да се игнорира.

Правете го само она што го сакате

Класичен пример за тоа е ситуацијата кога си играте со своите деца затоа што „така треба“ затоа што сте добра личност, а тоа значи – морате да си играте со своите деца. Престанете тоа да го правите. Играјте си со нив кога сакате да си играте, затоа што и тие ќе почувствуваат дека тоа го правите од чувство на должност, а не од заинтересираност. А чувството на должност не е љубов. Бавете се со децата кога сакате и колку сакате затоа што и онака имате многу други обврски.